 |
||||
|
 De Kiai (letterlijk: "schreeuw vanuit de geest") is bij vechtsport beoefenaars beter bekend als de harde schreeuw die geuit wordt als een techniek wordt uitgevoerd. Dit is echter alleen de uitvoering. De gedachte achter de Kiai is het focussen op de ademhaling, het lichaam, de geest, de concentratie en de pure energie (Ki) op één punt en één tijdstip in de kosmos; de ultimate verbintenis. De Kiai vindt zijn oorsprong in het centrum van het lichaam, de Hara. Het komt dus niet vanuit de longen of de keel. Om een Kiai goed te kunnen maken is het van belang om te oefenen op een goede buikademhaling en daarnaast moet men beschikken over een sterke en positieve geestelijke instelling. Weten wanneer en hoe je de Kiai moet maken is net zo belangrijk als het maken vaneen slag of trap. De uitvoering van de Kiai wordt bereikt door een snelle diepe ademhaling met tegelijkertijd het uiten van een 1-lettergreep geluid. Het woord Kiai wordt niet geuit; het lijkt meer op "hia", "ia" of "eigh", maar varieert van persoon tot persoon. Als de Kiai goed uitgevoerd wordt doet deze 3 dingen: • Het maakt de longen leeg. De kans dat de "lucht uit je geslagen wordt" na een trap of stoot wordt op deze manier tot een minimum beperkt. Het maakt je een harder en dichter doelwit dat veel moeilijker uit te schakelen is. • Het kan de tegenstander afschrikken. Elke pauze of knippering van de ogen -fractie van een seconde - kan de opening zijn waar je op gewacht hebt. Gebruik de Kiai dan ook om deze opening te creeëren. • Het pept je op. Zie het als een manier van communiceren met je lichaam net voor een zware inspanning. De Kiai kan op deze manier het adrenaline-gehalte in je lichaam verhogen. |
|||